muzyka i słowa Krzysztof Nowak

Zmierzch jak to owiane szronem

lustro lśni,

majestatyczną ciszą

płomień drży…

W blasku świec zaczarował płonąc

te świerkowe dni.

Świat wybielał i zaistniał

czar tych chwil.

Splecionych dłoni cień

uchyla drzwi,

cicho gdzieś snuje się melodia

tych świerkowych dni.

Ociera z igieł woń –

twoja dłoń,

zapala już

światełka snów, światełka srebrnych snów.

Noc w ametystowe oczy

wkrada się.

Ten papierowy chleb

osusza łzy,

tkliwie brzmi cichy szept radością

tych świerkowych naszych dni.